kalikatu
1.
"Proprement rouer, battre à coup de karli, kali, bâton recourbé par un bout en forme de coude"
H.
2.
"Mener à sa volonté, tromper, séduire"
H.
3.
kallikatu
(S ap. A; Foix). (Con goseak, gose-). "Kallikatü (Sc), morirse (de hambre), sentir (hambre en exceso)" A. "Goseak kallikatu (S), morirse de hambre, es decir, sentir hambre canina" Ib. s.v. gose. "(À demi mort de) faim, gose kallikatürik" Foix.
Eüskaldün aurhidiak bertan / han gosekalikatürik.
Casve SGrazi 132.