kariñoso
Cariñoso.
v. kariñotsu.
Berba kariñoso edo amodiyozkoak.
Zuzaeta 140.
Jaungoikua, karinosua dalako.
fB Ic I 71.
Gaude animoso, guztiz kariñoso.
Ud 75.
Oso kariñosua da.
Iraola 106.
Itz kariñosuak.
MendaroTx 281.
Bein ere baiño argiago ta kariñosoago bere pamiliarekin.
BAyerbe 164.