karrakada
1.
(V),
karrakara (V-gip)
Ref.:
A; Iz UrrAnz y Elexp Berg (karrakara).
"Crujido"
A.
"
Karrakada, quebradura"
A Morf 110 A).
"
Karrakara bat, un ruido estridente"
Iz UrrAnz.
Ezurrak eskuartean mugituaz alde banatara ateratzen duan otsa edo karrakara.
Aran-Bago ManMed 275.
[Ontzija] karrakada andi bat eginda birringatzen asi zala.
Kk Ab I 80.
Bi angurri [= 'sandía'] zatitzen ditut beren antzigar gorri ta arrosa-antzekoa zabaltzen dutenak karrakada luze berri batekin.
Amez Plat 38.
Mediumtasun aldietan entzuten diren hotsak: ukaldiak, karrakadak, e.a.
Mde Pr 337.
2.
Croar, sonido que emiten las ranas.
Bai zera, igelak ixildu! Len baño karrakada bi bidar andijaguak ateraten zittubezala esan eikian.
Otx 134.
[Igelen] karrakadak eta belarriak gortu bearra!
Bilbao IpuiB 246.