karrakadura
1.
(Hb; kh- S ap. A
; Dv, H).
"Ratissage"
Dv.
"Raclure, grattage. Iduri luke ixkribu hunek izan duela kharrakadura bat, [...] a (eu) subi une raclure"
H.
"1.º raedura, raspadura; 2.º escarda, escardadura"
A.
Etxea bera kharrakatua izan dedin barnetik inguruka eta kharrakaduratik heldu den herrautsa arthikia izan dedin.
Dv Lev 14, 41 (Bibl etxea karrakaraziko du).
2.
(Con hortz
).
Rechinamiento.
Han izanen dire nigarrak eta hortz karrakadurak.
He Mt 24, 51.