kau-kau
1.
(Onomat. del habla).
Suprefeten lanik handiena, zuin da? Herrien nahastia. [...] Maulekoaren bisita ükhen berri dügü. Izan zaikü kau-kau bere martxandizaren eskentzera.
Eskual 7-1-1910, 3.
2.
(Onomat. del ladrido).
Txakur beltz onek argi / egiten du guau guau; / txakurtxo gorri orrek / obeago kau kau.
EEs 1925, 36.