kausio
(Añ),
kausino (
-iño V-arr-och-m ap. A; Añ, Izt).
"Caso, hacer o no caso"
Añ.
"Aprecio, caso, kausinua
"
Izt 13r.
"Caso, atención"
A.
KAUSIO EGIN
(Mg Nom;
kausino e. V-gip ap. Etxba Eib; Mg Nom y PAbVoc;
kauziño egin V-ple). Hacer caso (a menudo en frases negativas). "Kausino edo jaramonik ez egin, no hacer caso o aprecio" Mg PAbVoc
Izt 13r. "Kauzinorik egin ez, desdeñar, menospreciar, no prestar atención. Tbn. se dice kasurik eiñ ez" Etxba Eib. "Kauziño egin, kasu egin, ardura izan" (V-ple) X. Kintana Iker 10 (1997), 154.
Ez egitea niri jaramon ta kausiorik [...] ez da arritzeko gauza.
Mg CC 245.
Jaramonik edo kausinoerik ez egitia.
JJMg BasEsc 14.
Ez deutsa kausiñorik iñoz eiñ legeai.
AB AmaE 273.
Ai, batek bere ez eustan egin kausiñorik.
Ib. 170.