kexagune
1.
(kh- H),
kexaguna.
Preocupación, inquietud.
Bihotzeko khexagune eta spirituko barraiadura guziak.
Ch III 28, 2 (SP aldaramendu, Mst erreüstarzün, Ol kezka).
Bethi trankill soseguan eta khexagunerik gabe dagoelarik.
He Gudu 50.
Sobraniazko khexaguneak sor-arazten duen asaldura.
Lg II 182.
Ezjeus baten gatik orobat hanbat khexagune erakhusten dute.
Dh 68.
[Eritasunak] berekin dakarzkitzan nahi gabeak, khexagunak, doloreak.
JesBih 449.
Gau-egunak oro khexagunez bethetzen.
Gy 81.
v. tbn. Mih 118. Monho 82. Jaur 120.
2.
Ansia.
Hanbat pasionerekiñ maitatzen eta hanbat khexagunerekiñ billhatzen duena ez dela banokeria eta enganioa baizen.
He Gudu 57.