kezkagarri
1.
(Adj.).
Penoso.
Entseiatuko naiz gerthaturen zaizkidan gauza khexagarri edo kezkagarri guzien gure Jaunaren alderako ezagutzarekin hartzerat.
"Ce qui m'arrivera de fâcheux ou de pénible"
.
Birjin
294.
Preocupante.
Egunak eta asteak joan ziran urduri, egoera kezkagarri batean.
AZink 55.
2.
(Sust.).
Motivo de preocupación.
Nere kezkagarri da Euskeraren amaitza.
EMuj (
in
Onaind MEOE 846
).
En DFrec hay 2 ejs.