keztu
1.
keeztu (
Lar).
Ahumar.
v. keztatu.
Keeztutako paretetik zinzillik.
Arzac EE
1884a, 133.
Egun bakoitzean beiñ baño geiagotan [gelak] keztu edo fumigatzen dirala botika edo sendagarritegiyan izen onekin ematen dutenarekiñ.
EE 1885a, 133.
Paperezko globo bat keeztuten iarduen, gora yaurtiteko.
Alt EEs 1912, 246.
2.
"Evaporar, poner a modo de humo"
AG 2331.
"Evaporar"
, "devanecerse" BeraLzM.