1.
(
V, G, AN-larr),
kimetu (
AN-ulz),
kimaatu (
V-arr-gip; Mg PAbVoc , Izt),
kimautu (
Mg PAbVoc)
Ref.:
A (kimatu, kimaatu, kimau); A Apend ; Garate Cont RIEV 1935, 351; AEF 1955, 77; Asp Leiz; Iz Ulz (kimetu), ArOñ (kimaatu); JMB At; ZestErret.
Deshojar las ramas. "Kimautu o orriuldu, deshojar las ramas" Mg PAbVoc. "Uldu orrijak o kimaatu, quitar con la mano a las ramas las hojas y ramillas" Ib. 239. "Gastarse, deshojar" A Apend. "Subido al árbol lo deshoja (kimatu) rama por rama" AEF 1955, 79. Larramendi, sin duda debido a una mala interpretación, da además la siguiente acepción: "Desojarse, mirando, itsundu, kimatu, desbegitu". v. orriuldu, itzundu.
Belar pixka bat ekarri, arbastak kimatu.
Ag G 134.
Kima ditzan azpiko abarrak eta nik kimatuko ditiñat gañekoak.
Or Mi 18.
Abar erdi-kimatua.
Ib. 19.
Berezko errotik adarrak eta liliak kimatuta, ele-ederra arau utsetan ezarten zuten damurik [sofistak]
.
Zait Plat 153.
Quitar (las hojas).
Orri txigortuak banaka kimatu.
TAg Uzt 290s.
Ostoak kimatu bearra.
'Éclaircir le feuillage'
.
Ibiñ
Virgil
90.
(kimetu B).Podar.
"
Sagarrondoa kimetu bear dugu
"
Izeta BHizt2.
.
Mendiak zuaitz gabe edo zuaitz oiek geiegi kimatuta dituztela gelditu ez ditezen.
ForuAG 263.
An ariko zan markesa, bateko kimatu, besteko txertatu, bere zugaitzak zaintzen.
Ataño Auspoa
280, 101.
(Fig.).
Gorputz guziko oñaziak osoro kimatu zituzten aren indarrak.
Bv AsL 366.
Batak mats-mordo bat; bestiak ale batzuek, mastia kimatu zuten.
Ib. 182.
Bazkalondoan, beintzat, ederki kimatu natxiotek jokoan.
Anab Usauri 15.
[Baroja] euzkotarren joera berdingabe kimatu dezakeana.
TAg GaGo 52.
Barojaren nobelak, behar bezala kimatuz gero, diren direnean agertzen zaizkigu.
MIH 272.