kirri
1.
(V ap. A
).
Dentera; escalofrío.
Cf. hozkirri.
Etorriko jak iri be edurte garaixa ta orduen [...] otzaren kirriak ziztatuko au.
EG 1955, 13.
2.
"(G), crujido de dientes"
A.
Chirrido.
Katien kirria <kiri->, agintarien txistuak, mailuen burrunba urrutiraiño aditzen ziran.
Lh Yol 26.
KIRRI-KIRRI.
"(V-arr), dentera" A.