kisketa
1.
kisket (V-m ap. A
).
"Arquilla o pequeño depósito dentro de un arca grande"
A.
Ondo otza nik daukat / utxa kisketea, / ez asko beroago / zizkuko poltsea.
Zav Fab,
RIEV 1909, 37.
Gordetzen dute ondo kutxa-kisketian beren sei milla errealeko papera.
Urruz Urz 18 (v. tbn. 19 kutxa-kisketian).
2.
kisket
(V-m ap. A). "Porción de tierra que se deja sin arar, con objeto de seguir arando con cierta oblicuidad en las cuestas" A. "Es más bien extremidad de un campo labrado en punta. Zoikisket" A Apend.