klausk
1.
(V-gip, R-uzt)
Ref.:
A;
Elexp Berg
.
(Onomat. del mordisco).
"
Gure Pinttok txitia ikusi orduko, klausk eta barrura
"
Elexp Berg.
v. kausk.
Besterik eziñ dutenian, txakurrari za-za eman eta ijitoari klausk.
Urruz Iru ziri 88.
2.
(Onomat. de la acción de devorar).
Osakaiak ondo begiratu ostian, klausk!, sartu eban kandelea eztarrijan.
Otx 166.
Artu ta klausk, azur da guzti iruntzi eban [kerizea]
.
Bilbao IpuiB 113.