koilare
(-oll- G-to ap. Iz To
),
kollere (AN-ulz ap. Iz Ulz
).
Collar (de personas o de animales).
"El collar (de cuero)"
Iz Ulz.
v. kolier; lepoko.
Biboratxo bat bularretan / kollare legez janzirik.
Lazarraga B16, 1183r.
Bere lepoan perla ederrezko kollare bat.
Arr GB 121.
Prankok bazauzkan iri koskorrak / beren kollare ta guzi.
Tx B II 112.
Urrezko kollare eder bat.
SMitx Aranz 214.
Señora dotore bat / nuen an ikusi, / tigre-larruz jantzia / koillare ta guzi.
Zendoia 139.
v. tbn. Ud 122.