kokorrotu
1.
(H, A).
Atontarse, quedarse atontado.
Tanto Harriet como Azkue citan el ej. de Añ: el primero traduce "être sans sentiment, sans mouvement", el segundo "atolondrarse".
Larriturik, bildur-ikaraturik, adorebagarik eta kokorroturik egongo nas [eriotz-egunean]: eta, izango dot burua bekatuak gomutetako?
Añ
EL2
27s (
EL1 23 zorabiaturik
).
2.
"Letargo <-th->, (c.) lotarkia, (V) korromorroa, kokorrotua
"
Añ.