kolatu
1.
(
S ap. Lrq
; SP,
Urt,
VocBN
,
Gèze,
Dv,
H).
Pegar, encolar.
"Coller"
SP.
"Coagmentare, juntatu, [...] lotu, kolatu
"
Urt V 244.
Egüberri goizan irakurririk izan da eta, gero, kolatürik Errumako Eliza pharitate batetan Bulle delako lettera.
Herr 4-1-1962, 3.
Paper azkar, larruki, larru-faltsu [...], kolatzeko bike, haixtur, zapagailu tornua eta denak.
Larre ArtzainE 159.
(SP).
"
Kolatzea, [...] empeser. Manxeta kolatuak, rabats empesés"
SP.
2.
(Sust.).Collage.
Eskultura, marrazki, kolatuak.
MEIG IX 143.
(en colab. con NEtx)