1. (Lar, H), kondemnagarri.
Condenable.
Gizonén aitzinean iustifikagarri dena Iainkoaren aitzinean kondemnagarri. Lç Adv ** 5v. Ez bekizu deus iduri haiñ izigarri eta kondenagarri nola zure bekhatuak. Ch III 4, 4. Ez duzue kondemnatuko haren akzionea non ez den berenaz kondemnagarria. Lg II 201. Sentenzia bera ekhar dezagun gure baithan kondenagarri kausituko ditugun guzien kontra. Dh 153. Ez dagoala gauza kondenagarririk. Arr CDoc 188 (ap. Zait EG 1958 (3-4), 411). Deputatu izpirituz, mintzatzeko thalenduz, bai eta bizio tzarrenez bethea zenak, adiarazi zituen hitz gaixto eta kondenagarri hok. Elsb Fram 60.
v. tbn. TB Eph 5, 13.

2. (Precedido de gen.). (Lo)que condena.
Gure inikitatea duk hire begién aitzinean gure kondemnagarri. Lç Ins A, 5v. Aberastasunak askorentzat dira eren animen kaltegarriak eta kondenagarriak. Gco II 34. Zeure kondenagarria izango litekez. Añ MisE 65. Karidadiaren paltia da [...] kristinaubeen kondenagarrija. fB Ic I 94. Dakijalako emongo baleuskuz geure kondenagarri izango litzatekezala. Astar II 13. Odol au izango da zure kondenagarrija. Ib. 237. Zerk zaitu ekarri / nere gorputz ta ariman / kondenagarri? Yanzi 48.