kondenatzaile
(Lar (-alle), H),
kondemnazale,
kondenazale (S ap. Lrq
).
"Condenador"
Lar.
Haren akhusatzailleak eta kondenatzailleak haren lekhuan kondenatuak eta iustiziatuak izanen zirela.
Ax 131 (V 86).
Kondemnazalia urkatu izan zen eta kondemnatia salbatu.
Tt Arima 79.
Zuk izan behar zinduen nere begiralea, eta orai nere kondenatzaile izanen zare.
Dv LEd 264.