konortebagetu (Añ (V)), konortbagetu, konorgetu, konorgatu, gonortegabetu.
"Desmayarse, perder el sentido" Añ.
Turditurik, edo burua nasturik, edo bildurrez izuturik, konorte bageturik, ondo pensatu bage. Añ MisE 148. Zeñek konorgatuta bezela esaten zuen. (Ier 20, 13). Ur ( in BOEg 1254 ). Bertan iminten jaku iñoz lurrean ikusi dan zeruaren irudirik beteena, zeinek imini eban San Pedro Apostolua konortbageturik eta bere senetik urtenda legez. Itz Berb I 115. Irakurteko eukon zaletasuna neurribakoa zan, ta sarritan konorgetuta legez geratzen zan. GMant LEItz 71. Nekez zoan aitzina, alde batetik haurraren gorputz gonorte-gabetuak eragozten ziolakotz eta bestaldetik edan zuen vodka guztiaren pisuak. Mde HaurB 103.