konpañero
konpañeo.
Compañero.
(Empleado sobre todo en vocativos).
Salto, brinko eta dantza, / prime, konpañero, / denkansatuko gaituk / bueltakuan gero.
Echag 26.
Hartza eta bi konpañeroak.
Gy 165.
Bi mula zoazen soiñez soiñ bidean, / konpai konpañero batasun onean.
Ib. 8.
Poliki itz egizu, konpañero, poliki.
Apaol 96.
Igartzen diat, konpañeo, gaizki erantzun die iri Zabaletan.
Ag G 313.
Olentzerotarako aukerakoa zaude, konpañeo.
NEtx Antz 114.
Animo, beraz, konpañeo!
Lab SuEm 197.
Zer ari gera, konpañeo?
NEtx LBB 165.
v. tbn.
Konpañeo: Muj PAm 59. Lek EunD 39. Ldi IL 24.