konpasatu
1.
(
-adu Lcc).
Acompasar.
Gaur kantatzen danez konpasatua da; ta, ain xuxen 6/8 konpasean.
Lek SClar 110.
Gaur konpasatuak diran musika asko len konpasatu-gabeak bait-ziran.
Ib. 110.
Non hitzen bernizadurarik gabe, misterioski gauzak konpasatuak bezala deklaratzen baititu [eskuarak], hunen zuhurtziaz mintzatu garenean ikhusi duzun bezala.ES 191.
2.
"Circinare, konpasatu, inguratu, bira bira ibili
"
Urt V 48.