kontaera
1.
Narración.
Cf. kondaera. v. kondaira.
Urrengo kanturako gordetzen det naikidari arroante aien arteratu zan gudaren kontaera.
Bil 165.
Aotik aora datorren kontaera zarrak, onela dio izan zala Mariaren agertuera.
(1894). Ag ( in
JFlor, s.v. agertuera
).
Pasiño Santuaren kontaera.
PasSant tí.
Al zuen bezin errex ta garbi moldatu zuen bere kontaera.
AZavala ( in
Goñi 18
).
2.
Modo de narrar.
Eta [istoriaren] kontaera naiz bukaera, bizi guzian ez da olarik izango edo ikusiko.
"Modo de comentarla"
.
Berron Kijote 223.
Bardemen kontaera daitekeen arin, labur eta zoliena da.
MEIG I 144.