kontsejatzaile
1.
konsejatzaile.
Consejero, miembro de un consejo.
v. kontseilari.
Haziendako konsejatzalle egondu zana.
Izt C 478.
Komisario jeneral Holandan eta konsejatzalle gudako Felipe bigarrenarekin egon izan zana.
Ib. 473.
2.
konsejatzaile,
konsejutzaile
(Lar). (El) que aconseja. "Aconsejador" Lar.
Ala esaten ari zait beti / nere konsejatzalle bat.
Bil 106.
Bai ba: konsejutzallea gauza orreik liburutean ikasiriko korbatadun estudiante bat zan-da.
Bilbao IpuiB 117.