kontu
1.
"(AN-gip, B), sostener. Pertikeari, kontzeko, ziria paratzen zaio, se le pone una cuña a la pértiga para sostenerla"
A.
Asitzen da eroritzen semean traketaren gañera baña Julik kontutzen dio.
Ill Pill 32.
2.
(L-côte ap. AtSac
38
)
Cuidar (de), prestar atención. "Garder" AtSac 38. "Kontzen-ta e[g]onak elizai. Bilbaon" (comunicación personal).
Ongi ikasi nuen / gaztetan baltsian, / karterari kontutzen / txamarra galtzian.
X. Lete "Gizon arruntaren koplak". --Gure Fediari ['a nuestra Fedia'] kontzen zion inudea duzu --adierazten dio emazteak. MEIG IX 108.