kontutu
1.
Darse cuenta.
Amodioak ez eban guztiz itsutu, / zekento tzar ori: zanean kontutu, / esan eutsen andrageiai berak [...].
Zav Fab,
RIEV 1907, 539.
2.
Contar, computar.
Izarrak kontutu zituztenak.
Dv Telem 51.
3.
Contener, sujetar.
v. KONTU EGIN (g).
Asturiasko minetatik etorri zan apeak egiteko eskea. Apea oiek dira mendi ustelari kontutzeko (kontu egiteko) zutikako egurrak.
Auspoa 63-64, 17.