koplaka
1.
(SP),
koblaka.
En verso, mediante coplas; (con verbos como ari, hasi, etc.) haciendo versos, haciendo coplas.
"
Koplaka mintzatzea, parler en vers"
SP.
Manuala eman diat, den bezala koplaka.
EZ Man I 4.
Lauda dezazuen elkarrekin koplaka.
EZ Man II 23.
Ar giten gu koplaka.
Bordel 31.
Koblaka hasia othe hiz orai, zahartzeari buruz?
Barb Sup 169.
Nahi diot egun eman / arrapostu koplaka.
Etcham 52.
Koblaka hasi baino lehen, behar da geia hautatu.
Lf ELit 88.
Aritu zen bertsuz eta koplaka.
MEIG IV 66.
2.
Por estrofas.
Euskaldunek koplaka neurtzen dute olerkia, eta ez erdaldunek bezala neurtizka.
Lf ELit 38.
KOPLAKAN.
Haciendo versos.
Ziberuko haurekin ez koblakan jokha, / ezi hurak eztira zirekin gal lotsa.
Etch 458.
Zonbat aldiz ez dut [...] segitu, bidean ikusten zituen guzieri koplakan aditzeko.
Ox 196.