kristauarte
1.
(En casos locales de decl. sing.).
Conjunto de los cristianos.
Au kristau artean nork sinis lezake?
Cb Eg III 359.
Nekazari onen birtute señalatu ta kristau arterako txitez bearra.
Ib. 334.
Apaizak ta Eliz-gizonak; ta, oez ateronzean, kristau-artean bizi diranak, elizgeak edo legoak.
Ub 218.
Nola maitetsu zan, ixillian, kristau arteko emakume zintzo eta ederren bategana.
Etxba Ibilt 458.
Kontzientziko kristau artean / ez da geiegi gustatu.Basarri 121.
2.
(Como sust. pleno).
"Cristiandad, humanidad. Kristauartiak parkatu ezindako pekatua
"
Etxba Eib.