kulun
1.
Balanceo.
v. kulunka.
Sarats itzalen kulunera / ta ibai-erroten dunbotsera.
Loram Y
1933, 338.
2.
(Onomat. del balanceo).
Kulun, kulun... uhe txintxilik / Siaska zarrak adarretik... / Kolko beltzeko illuna dute / Siaskako uheak erditik.
I. Otamendi ( in
Onaind MEOE 1085
).