kutsakor
1.
(AN-5vill; kh- Dv),
kutsukor (A Apend),
kutsekor (B),
kotsakor,
kotsukor (H),
kozukor (R-uzt)
Ref.:
A (kozukor);
Echaide Nav 242;
Izeta BHizt (kutsekor)
.
Contagioso.
"
Ikhatza duen aberea bertzetarik aldaratu behar da, ezen kotsukor da guziz eritasun hori, [...] car ce mal est très contagieux"
H (s.v. ikhatza).
v. kutsudun
(2).
Sarna eta bertze edozein gaitz kutsakorrak bezala.
LE Urt 370 (ms. 132v kutsúsko).
Han lothu zitzaizkon umore hotzak deitzen diren min batzu [...], arras khotsakorrak.
Elsb JBBizia 159.
Ainbeste kalte egitten dautsien gexo kutsukorrak (edozeñi kutsutu edo itxasi egitten yakozanak).
ForuAB 123.
Oso kutsakorra da [legen-arra] , ta geienetan ezin sendatuzkoa.
Ir YKBiz 142n.
Azaleko gaitz kutsukor au.
A EY IV 248.
Adixkideak ere, bedera bedera urrundu zaizkote, eritasun kotsakor zonbait ukan balute bezala.
Othoizlari 1958, 171.
Eritasuna bil, hain baita kotsakor gorriñoak.
JEtchep 24.
Ez baita deus amodioa bezain kotsakorra denik.
Ardoy SFran 296.
Izurriterik gaiztoena ta kutsakorrena, guda dek.
Ataño
TxanKan
239.
Irriparre zorrotza bezain kutsakorra du algara luze atsegina.
MEIG II 131.
v. tbn.
Herr 27-2-1964, 2. JAzpiroz 47.
2.
"(B), persona que se contagia fácilmente"
A.