1. (H; kh- Dv→A, H), kotsudun (H (+ kh-)).
Contagiado. "Qui a quelque chose qui infecte, se communique, contagieux" H.
Kasatu zuten khotsudun bat bezala. Laph 58. Gizon khotsudun bat ekharri dutela ospitalerat. Ib. 121.

2. (T-L), kotsudun (T-L).
"Contagieux" T-L. "Pestilentiel, contagieux" Ib. v. kutsakor.
Gaitz khotsudun batek xahutu ditu abereak. Prop 1891, 6. Tuberkulosa dela gaitz bat kutsuduna. JE Med 110. Gaitz au senda-eziña ta kutsuduna omen da-ta. Berron Kijote 82.

3. "Qui a quelque avoir" H.

4. (Lo)que sabe a (sentidos prop. y fig.). " Arno khutsudun untzia, vase qui sent le vin" Lh.
Laburra izan arren [musua] betikotasuna kutsuduna. Txill Let 61. Gipuzkoeraz egin ala gure bizkaitarren kutsuduna egin erabagi naian. SM Zirik 6.

5. (Tras tema nudo).De tipo.
Naiz eraikitzea erlijio kutsuduna edo kutsugabea izan. "Obra de arquitectura civil o religiosa" . EAEg 17-12-1936, 566.