maitegura
1.
(Urt II 14),
mait(t)agure,
maittegure.
Amor, afecto.
v. maitasun.
Mundakako gizadi guztiak eutsan maittagure zintzoa mutiko eder orri.
Echta Jos 63.
Josetxogana daukanan maittegurea.
Ib. 218.
Begiratuten eutsan gogo-argiaz da maittegureaz.
Ib. 47.
Ez da maittegura eta amore ixilleko aiñ ezkuturik, jakingo ez danik.
Etxba Ibilt 486.
2.
Cariñoso.
Amar urtegarrenean polito ekian irakurten, ta guztiz maitagure ta gogo-argia etorren berez [Josetxo]
.
Echta Jos 37.