makurgune
1.
(-kh- Dv→A).
Defecto.
"Travers"
Dv, que cita el ej. de He (Azkue traduce erróneamente "reveses, contratiempos").
Nihork behar du emeki jasan bere adiskidea bere inperfekzionetan eta makhurgunetan.
He Phil 314.
Munduari bazterretik behatuz, ikusten diozkan makurguneak erdi-trufaka altxatzen ditu.
Lf ELit 335.
2.
(B; Dv)
Ref.:
A;
Izeta BHizt2
.
"Tournant, courbe, point de déviation"
Dv.
"Revuelta del camino. Makurgune ortan erori ginen
"
Izeta BHizt2.
v. bihurgune
(4).
Bide-makurgune batean.
EG 1958, 73.
Bagoak norata duen makurgunea, arata erortzen da.
(AN-erro).
Inza NaEsZarr 2277.
v. tbn. Zait Plat 58. Gatxitegi Laborantza 52.
3.
Desavenencia, desacuerdo.
Fededunek elgarrekin edo fedegabeekin dituzketen makhurguneak.
Prop 1898, 103.