maldezitu
(-du Lcc),
maldizitu.
Maldecir.
"Abominar"
Lcc.
Ez emen bere pekatuen penitenzia egiteko ezpada maldezietako.
Urqz 24s.
Juramentuak egiteko eta maldizitzeko kostunbre gaistoa.
MurSerm
76.
Ditxoso izanen zradie gizonek ene kausaz maldezitzen ztienean eta persegitzen ztienean.
Samper Mt 5, 11 (He madarikatu).
v. tbn.
FamInst 804.