terrententen
1.
En fila.
Buztanaz uliak haizatuz, begiak dilindan, bazoazin terrententen [astoak]
.
Barb Sup 71.
2.
A rastras.
Eta gero, bera aintzinean emanik, gibelerat gehiago behatu ere gabe, ekartzen zuen, terren-ten-ten, bere pegarra.
Barb Leg 145.