tirrikatu
Provocar, incitar; ser provocado, incitado.
v. tarritatu
(2).
Bokado gonek tirrikatzen du.
(209).
LE-Ir.
Tirrikatzen da berea estenera.
(209).
Ib.
Nola egoin den tirrikaturik aingirua mendekatu-naiak, balu lizenzia.
(155).
Ib.
Tentazioa da tirrikatzea, inzitatzea, bulkatzea gaizkira.
LE-Fag.
Berze aldetik demonioak tirrikaturik erman naiak.
LE ( in
BOEanm 1671 (voc.)
).