txil-txil
1.
(V-arr-oroz-och-m ap. A).
"Llenar completamente, por ejemplo, de líquido una vasija"
A (se trata en realidad de una expresión adverbial, no de un verbo).
Amamarentzat diruz txil txil beteriko zorrotxu bat.
A Ezale
1899, 401a.
Elizan orratz batentzako ere utsunerik ezegoen: txiltxil betea zan.
A Ardi 118.
2.
"(V-m), hervir suavemente (onomat.)"
A.
Martiñek berak-be, igarri eban, bera ezebana ikusten begi onakaz, da biak erebillen barrua txil-txil irakiten.
Echta Jos 42.