(
V-ple-arr-m, G-azp-goi-nav, AN-5vill, B; Lcc, Lar, Hb, H (oa-)),
ohe-azal (
Añ (oe-),
H (+ oe-)),
oikaxal (
R),
uazal,
ueazal (
V-gip)
Ref.:
A (ohazal, oikaxal);
Iz
ArOñ
(ué-asal);
JMB At
.
Colcha, cobertor; funda de colcha. "Diez cobertores de camas, alias oaçales (Bergara, 1580)" ConTAV 5.3.1, 156. "Manta de cama" Lcc. "Cubierta de cama, [...] oazala" Lar (Añ oeazala). "Hurtó un hombre uzales [sic, probablemente por uazales] y dos cubiertos de almohadas y una sábana (Lesaca, s. XVIII)" Caro AEF 1932, 57. "Sobrecama" Añ. "Envoltorio del colchón" Iz ArOñ. Cf. Baraib RIEV 1907, 356: "Guazál (Salvatierra), funda de colchón". "Funda de colcha" LinBerg 158 (con descripción). Cf. VocNav: "Goazala o guazal, funda del colchón y de la almohada (Leiza y Larráun)".
Asten da oazalak biltzen beatz luze kakotuen atzaparraz.
Ayerb EEs
1912, 19.
Oazala, etxeko abea.
(AN-larr)
"La colcha"
.
Inza Eusk
1928, 100 (en NaEsZarr 763 oe-azal).
Eta koltxoe gose aren ganean, bere antzeko oazala.
"Alfamar"
.
Or Tormes 71.
Burko, oazal, atorra, okozpeko, zamau / egiteko, bearrak ainbat negu ta gau.
Or Eus 356.
Zortzi maindire, zortzi oazal (koltxillak sartzeko).
(AN-larr)
"Fundas"
.
A EY I 271.
Artu du armariotik oe azala.
BBarand 18.
(Gc, ANc ap. A),
ugeazal
(V-gip ap. A). "Sábanas y fundas" A.
"
Oazal, funda de almohada"
Ond Bac.
Cf. supra VocNav.