ohiez
1.
(oieza H),
oitez (Lar→H),
oitaez (H).
"Insólito, oiteza, oieztana
"
Lar.
"
Oieza, oiteza, ce qui est inaccoutumé, extraordinaire, hors de l'habitude"
H.
La forma oitaez que trae tbn. Harriet puede ser deducida de oitaezkindu de Larramendi.
Lañea edo dadukat begien aurrean... Gauza guziak osoro oiezak iruditzen zazkit...
Sabiag Y
1934, 28.
Jarraitzalearen kantu oiezak ere entzuten zituen, eta haien oihartzun ozenak.
Mde Pr 164.
Lastai aren biguntasuna larregizkoa da arentzat, oi eza, bere etxekoaz osteangoa.
Erkiag BatB 110.
Aren begietan, oi eza dan zerbait susmauten dau.
Ib. 137.
"Neska gazte" deitura entzun ondorean (beren bizikeran aiñ oi-eza noski) farrari eziñ eutsi izan zioten.
Berron Kijote 46.
Zentzun eta konorte galtzeak, Jainkoak emonak, sarri eukazan; baita barne-ikuskari oiezak be.
Onaind STeresa 56.
v. tbn. Ldi IL 91 (oi-ez).
2.
oituez
(Lar)
oitez
(H),
oitaez
(H). "Inexperto" Lar. "Qui n'a pas l'habitude d'une chose, n'y est pas expert" H.
Ez daki dirua nun gorde. Mordoa eukiten oitu eza.
Erkiag BatB 167.
3.
oitez
(H),
oitaez
(H). "Rareté d'une chose" H.
Artzai-neskaren edertasuna ta oi-eza.
"La extrañeza y hermosura"
.
Berron Kijote 142.
OHIEZKO.
Inhabitual, insólito.
Oi-ezko gosaria izanagatik pozik artu nuan.
Anab Aprika 72.
Oi-ezko agerkari au, [...] bera aski zan Santxoren barrena izu-izu jartzeko.
Berron Kijote 209.