(...)
OBS.- Recoge R.M. Azkue la siguiente historia: "Baztango mendi batean iru etxola ziren elkarren onodan: Gartziarenekoa, Arburukoa ta bertze bat. Udan etxola batean biltzen ziren iru artzainak. gartziarenekoari aste beteko gasnak ebatsi ziozten. Naigabez bete zan Gartziarena, au ikusirik. Bere etxolatik tertuliako etxolara liburutar bat eraman zuen. Atean zagolarik gan zitzaion irugarren artzaina eta erran zion: -Asteko gasnak norbaitek ebatsi diaztak-. Bertzeak erran zion: -Nik ez beintzat-. -Eztiat iretako zuzmurrik. Gezurrez egia ateratu bear diagu. Ementxe liburu bat badiat nik eta Eskritura Sakratua dela erran bear diakat Arburukoari. Ukatzen balin badit ere, Eskritura Santuak egia aitortu duela erranen diakat. Hi sar adi ark ikusi gabe. Nik oiuka erranen dutenean ¿Nork ebatsi du Gartziareneko gasnadia? Hik erran zak: Arburuko artzainak-. Arburukoa etorri bezain laster Gartziarenak: -Asteko gasnak ebatsi diaztatek- erran zion. Bertzeak: -Nik ez-, Gartziarena: -Norbait duk ebastalea-. Arburukoa: -Fedea! Nik ztudala deus ebatsi; -Ora gurutzea nik eztitutela eraman-; -Ez niri erran federik ez egin gurutzerik. Ementxe diat Eskritura Sakratua eta unek erranen diatak, galde ezkeroztik, egia-. Arburukoa: -Nai baduk, galde in diozok-. Orduan liburua zabaldu, eta oiuka erran zuen: -Eskritura Sakratua, erradaak egia, ¿nork eraman du Gartziareneko gasnadia?-. -Arburuko artzainak- iñardetsi zuen kamantzapetik irugarrenak. Arburukoak: -Eztezala lurrak ere yakin, guziak ekarriko dazkiat- erran zuen. Eta Gartziarenekoak: -Izatekoz, bereala-. Orduan kamantzapetik atera zen bertzea".
(...)