OEHko datuak [laburduren azalpena]

EEBSko datuak [laburduren azalpena]

kukulu 'gailur' adierarekin 3 ager. (IE 1, EB 2); kukuilu formak ager. bakarra du, es 'cogollo' adierakoa, B.

Hainbat erabileraren informazioa [laburduren azalpena]

AB38: kukulu 'cáliz'. HiztEn: kukula "iz. (Ipar.) 1. Zerbaiten goialdea, gailurra (...). 2 Gandorra"; kukulu "iz. Zenbait landare kultibatuk (adib. letxuak, azak) barnealdean oso garatua duen begi nagusia". LurE: kukula "iz. Zerbaiten goialdea, gailurra. // Gandorra".

Sektore jakin bateko informazioa

Miel Loinazen oharra: "kukulu formak hartu duen gaztelaniazko 'cáliz de la flor' adiera Diálogos guipuzcoanos y vizcainos, Dialogues labourdins et souletins liburutik jaso zuen Azkuek (obra honetan kukulu-ren baliokide bezala ematen diren ninika eta kokots-i ere bere hiztegian adiera bera ematen die, eta berari jarraituz, aipatutako hiztegigileek ere bai. Horrela, hurbiltasunezko itzulpena den horretatik termino tekniko bat ateratzen da). Ondorengo hiztegigileek (Lopez de Mendizabalek, Lhandek, Mujikak, Retanak eta Kintanak) Azkueren hiztegian emandako adiera hori jaso dute. Ordutik forma hau termino espezializatu moduan erabili izan da (Ibiñagabeitia, P. Alkain, Aranzadi-Jakin: Natur Zientziak Hiztegia,...)".

Jatorrizko forma

kukula, -u.

Euskaltzaindiaren Arauak

Ipar. 'zerbaiten goialdea'.

Erabileremu dialektala

Ipar.

Forma baten adiera(k)

zerbaiten goialdea.