lotsagarri
1 adj. Lotsa ematen duena, lotsarazten duena. Gauza lotsagarria, gertatu dena. Hitz edo ukitze lotsagarriak. Grina lotsagarria. Bizitza lotsagarria zeramalako. Mendetasun lotsagarri hartatik atera zitzala. Horrelako desegokikeriek ez naute, lotsagarri bada ere, gehiegi nahigabetzen. Era lotsagarrian jokatu dugula diote.
2 adb. Lotsa emateko moduan, lotsa ematen duela. Hobe dugu isildu, lotsagarri gelditu baino. Lotsagarri utzi nau. Onak gailen eta gaiztoak lotsagarri ikusirik azkenean.
3 (-en atzizkiaren eskuinean, izen gisa). Anaien negargarria, ahaideen lotsagarria, etxeko hondamendia. Etxekoen lotsagarrirako.
4 adj. Ipar. Beldurgarria. Infernuko pena lotsagarriak. Mehatxu lotsagarrienak.