1.
(-th- AN, L ap. A
; Dv) .
(Sust.).
Cantidad de bienes.
Orobat onthasunketarik eztutenak entseiatu behar dire, oneski ta nihor behartu gabe bere bizia kharraiatzeko ahaletan ezartzerat bere buruak.
Dh 72.
Zuen buruak zain zatzue jaramankeriaren kutsutik; ezen gizonaren bizia ez dago gozatzen dituen ontasunketan.
Dv Lc 12, 15.
2.
(
-th- L ap. A; Dv).
(Adv.).
En busca de bienes.
"Investigación de bienes"
A (pese a la trad., se trata probablemente de una expr. adverbial).
Urrungo leihorretarat ontasun keta doazinek, zenbat ere gutiak baitira itzultzen, beren sorherriari ospe eta gauza dakartenaz geroztik.
JE Bur 207.
ONTASUNKETAN.
En busca de bienes.
Exenplu hunek irakhatsten daroku ez dugula behar ibilhi ohore eta ontasunketan.
Lg I 348.