(V-gip)
"Arriua, el achantarse, la claudicación, la huida en presencia del enemigo. Ez zan espero ollar aren arriua" Etxba Eib. "Chanberlain eta Daladier'en agirixa Hitlergana, arriua izan zan" Ib. "Arrio eiñ. Rehuir el desafío, la lucha; dejar el real de la pelea. Ainbeste diru jokatu bere alde, eta arixak arrio eiñ dau laugarren topia baño len. Ib.
Ori entzun ebanian, bildurtu ei zan alemaniarra ta arrio ein ei-eban.
SM Zirik 39 (en nota: "arrio, evadir a un desafío, generalmente por cobardía").