- etxe-abade
- apate
- apat
- apatia
- arol
- Aitor
- apala
- balda
- at
- athendustatü
- atamüstatü
- ari
- bagant
- lumera
- parada
- barbildu
- barga
- barrandan
- barrundatu
- barruki
- barik
- mazka
- barrabaska
- ardanburu
- ardangrina
- ituten
- ekera
- geun
- daragun
- sorna
- fiat
- fiodera
- gingil
- karkaila
- garbeltxagi
- gargale
- garhi
- gari ‘garatxo’
- gartu
- gesu/gesi
- guda
- ats
- olagarro
- zainezo
- naflatu
- lapar
- makulu
- putiko
- sendor ‘sorta’
- txortan
- urre gorri
- urritu
- erruki
- oxatu
- uztargi
- platuxa
- zumai
- zirotz
- zilar zuri
- bipotz
adareta (abareta 1858: Duv; adareta 1873: van Eys). ■ Ekialdeko hitza (bazt., lap., bnaf.). Aldaerak dira adareta (lap.; adaeta bnaf.), abareta (lap.), arabata (Harr (lap., bnaf.)) eta arabeta (bazt., lap., bnaf.). Golde mota bat adierazten du (Duv abareta da pare gabea zelhaietako, Barbier erreka ziloetan adareta sartuz).
► Arazoak daude adar-ekin lotzeko: formaren aldetik, agian **adarreta esperoko genuen —eta ez legoke argi bukaerako -eta-ren funtzioa—, eta esanahiaren aldetik ere ‘adar’-en eratorria izatea ‘golde’ azalpen eske legoke. Besterik ezean, baliteke maileguaren hipotesia hobetsi behar izatea: cf. bearn aradét ‘golde ttiki’, metatesiz adareta eman lezakeena; erromantzezko ttikigarri arrunta da -et(a), ik. AgudTov s.v. Abar-ek eraginda hartu ahal izan du abareta forma (ik. han), edo baliteke, besterik gabe, bokalartean galdutako herskari ahostuna era ez-etimologikoan berrezarri izana.
Azkue Biblioteka eta Artxiboa Euskaltzaindiaren zerbitzura dago. Horrez gainera, zabalik dago ikertzaile ororentzat, eta bere ahalbideen neurrian euskal kultura gaien ikerkuntza eta hedapena sustatzen eta laguntzen saiatzen da.