(...)
En otro [documento de San Millán] de 1072, nº 208: Ego quidem gratia Dei Sancius rex, simulque uxoris mee Placentie regine, amore divino compuncti, ac scelerum nostrorum numerositate recordati, sic facimus donationem pro remedio anime nostre ad atrium sanctissimi patronis Emiliani, et tibi patri spirituali Belasio abbati necnon et omnibus tibi subiectis clericis, in ibidem die noctu Christo famulantium, idcirco concedimus et confirmamus ad atrium predicti confessoris monasterium in confinio Duranci, cum decania partis Bizcaie, nomine Jhurrueta (34. oharra, 90. or.: Llorente: partis Vizcahie e lhurreta, nº 56), reliquias S. Martini ferens et tesaurum omne ad eum pertinente, cum exitu• et regressu, cum terris, ortis et pomiferis arboribus, montibus et pascuis omnibus antiquo usu determinatis, molendinis cum aquarum productilibus patefactis, sautis cum glandiferis, arbustis et amenibus pratis. et quicquid ad eum pertinuit vel pertinere debuit, cum tota integritate et ingenuitate concedendo stabilivimus per omne seculum, amen
(...)

(...)
una cum doniuge mea domna Placentia regina
(...)

(...)
estando en Najara el mesmo Rey (don Sancho) y Reyna Placencia, concedieron vna carta de libertad a los pobladores de Vranci
(...)

(...)
Antroponimoa
(...)