(...)
156. paragrafoa.- berro (ber(h)o) «jaro» «lugar húmedo» «tierra que se labra de nuevo» «seto» cercado» «zarza», etc.: Berho, Berroa, Berroberri, Berroburo, Berrobi, Berroeta (Berrouet; Domeca Ortiz de Berroeta, Nav., hacia 1150), Berroetaran (Berrotoran), Berrogain, Berrospe (Berrozpe), Berrouague, Berroya, Berroyarza (Berrayarza); Berraondo (Berrendo), Berraran, Berrasoeta y acaso Berra; Alberro. Aqueberro, Hainçuberro, Sanzberro, Urberroa, etc. Cf. Además Berrorosi, Berrososi, de final poco claro. Es difícil el problema de barro- que acaso sea una variante de berro: Barroeta. Barrueta (cf. Berroeta), Barrozabal. Muy frecuente como segundo elemento: Acenari Momeç; de Açubarro, a. 1053; Amunabarro, Añibarro, Zozabarro (de zozo «tordo»?). Hay también Barraondo (Barrando, Barrondoa. Parrando), acaso de barra, parra «barra» o también «parra». Cf. top. Basajaumberro (Roncesvalles, Nav.).
(...)

(...)
Badira Bizkaiko Fogerazioan, 1704, baita-ere: Berroxa Alviz, Berroxa Arandia, Berroxa Ausocoa, Berroxa Echavarria, Muxikan, lehen Ibarruri zen alderdian, baina 1796-koan Berroja moduan emaiten dira, eta ondoren izkribaturik Aguirre ere agertzen da. Toponymo hori, ordea, ene adintsuko emakumezko batek jakinerazi didanez, eta geroago baita beste gizonezko batek ere, euskaraz Berrói[dz]è ahoskatzen da in situ, eta Berrojas erara ere entzuten omen da inoiz erdaraz hitz egiterakoan. Beraz, euskaraz Berroia forman normalizatzeko da, eta deitura ere berdin
(...)