1.
(AN-larr ap. AspANaf). Áspero, duro.v. 1 lakar. Soñeko zakar-lakatz bat besterik gabe. AA III 614. Bere sasoi ta tenperamentu lakatzak griña oni indarrak ematen ziozkala. Ib. 625. Naiz samiña, naiz lakatza, naiz leuna. Ib. 442. Lorien ondoan sortzen dira asun lakatzak. Ag G 60. Barruko ar bat, izakai bat, gazi-geza, lakatz-leuna, gozo-minkaitza. Ib. 141. Zintzur guzia kedarreztua / ta ur eske eztarri lakatza. E. Mujika in Onaind MEOE 844. Azala lakatza, begia zorrotza. I. Otamendi in Onaind MEOE 1087. Lakatza ta baldarra degu, noski, mintzoa! Ldi IL 39. Arantza ta agin biziki, / lei gogor baten itzuli, / lakar ta lakatz. Gand Elorri 55. Zutik daude gaztaina lakatzak. 'Castaneae hirsutae". Ibiñ Virgil 52. [Apoaren] larrua bestelakoa zen, [...] lakatza eta zakarra. PPer Harrip 11. Ene larrua ere, sentibera bait da oso, nahiz lakatza izan. Ib. 56.
azpiadiera-1.1
Gudaldian zarraborroka, ibillitaldi lakatzak egin zituela iñork ezin uka.Inzag RIEV 1933, 412.