zakarkeria
1.
(V-gip, G-goi),
zakarreri(a)
Ref.:
JMB At;
Elexp Berg
.
Brusquedad; grosería, expresión grosera.
"Trato hosco"
JMB At. "Brusquedad. Komisarixan zakarkerixia da nausi" Elexp Berg. Cf. VocNav s.v. zacarrería. Cf. zakarreria.
.
Riktrudisegaitik eta bere laguntzaille guztiakgaitik, arao, birao ta zakarkeririk zatarrenak esaten ditue.
Ag AL 123.
Zakarkeri lizunak.
GMant Goi 24.
Esamesa ta zakarkeria / eguneroko jardungai.
EA OlBe 98.
Zakarkerik utzita / itz egiñaz legun.
G. Arbizu "Ondo bizi zaitez" (ap. DRA).
Zakarkeriz ekin zion senarrari.
Etxde JJ 198.
Askotan, bere zakarkeri eta erritakin uxatu egin oi zitun.
Ib. 99.
Negarrari eman zaio gajoa, eta orduan konturatu naiz nere zakarreri latzaz.
Txill Let 67.
Aiek gogo onez egiñak zakarkeriz ordaintzen zizkien.
Anab Poli 77.
Oitu egin bear zan, gero, gizarte aren zakarkeri-artean bizitzen!
NEtx LBB 39.
Sukal ondoan zakarkeri ta purrustik ez egin meserez, Bizente!
Ataño
TxanKan
89.
Neure iritzia agertzen dut, den bezalaxe. Eta barka, agertzekoan, zakarkeriarik izan bada.
MIH 393.
Zergatik ez dira Azkuez esaten, bestez hain ugari esaten diren zakarkeriak?
MEIG VII 170.
2.
Eraren zakarkeri mamitsuak argia xotiltzen du beragan.
"Lo rudo, lo carnoso de la forma."
MEIG IX 126 (en colab.
con NEtx).