zeagi
(Lar→H (seagia)).
"Ídolo, zeagia
"
Lar.
Gañerako guzien Jainkoak ziran, euskeraz ze-agiak derizten idolo edo Jainko [gezurrezkoak]
.
Ub 35.
Ezkerreko oñ-azpian dauka zeaki (ídolo) bat.
(Zumárraga, 1899).
JFlor
139 (sg. la editora parece tratarse de una errata por zeagi
).
Aberastasunak, honrak, diñadeak, nobleza ta edertasuna, oiek dira bere [munduaren] zeagiak zeintsueri bere gurtea eskintzen dion.
Kortazar Serm 413.
Bere emaste erbestekoakgaitik zeagi edo Jaungoiko gezurrezkoari elizak altxatu zituan eta eldu zan eurak adoratzera ere.
Ib. 84.