bakarti
1 adj. Bakarrik edo bakartasunean bizi dena. Euskaldun baserritar bakarti baten eta Maisu Juan izeneko bizargin kaletar baten arteko autuak. Zuhaitz arrotzen azpia, ehun urdinek itzalia; hor bide zetzan Gerbault bakartia. Itsas ibiltari bakartia. Otso bakartia. Bakarti bizi.
2 adj. Bakarrik egotea gogoko duena. Ik. bakarzale. Gazte bakartia zen. 3 adj. Gauzez mintzatuz, kidekoetatik bereizia edo urrundua. Testamentu Berriko bilduman pixka bat bakarti eta bere gisakoa azaltzen zaigu eskutitz hau. Gure literaturak ere ezagutu ditu, bere txikian, aroak, gorabeherak eta eraberritzeak; hor dugu Bernard Etxepareren agerkera bakartia.
4 adj. Lekuez mintzatuz, jenderik bizi edo ibiltzen ez dena. Aurkintza, leku, uharte bakartia. Itunik beti doaz bide bakartian.